Hoşça Kal Şiiri - Mehmet Vardar

HOŞÇAKAL

Gidiyorum, yalnız bir yolcu gibi
Uzaklarda bir yerlere…

Hoşça kal

Al,senden kalan ne varsa bende
Gün batımında varmalıyım gideceğim yere.
Sabahın taze başlangıcındaki serin sehere,
Hazırladım kendimi ben sensiz yeni bir güne,

Hoşça kal

Bak hemen alıştım kahkahasız gülmeye,
Üstelik söylediklerimde sözcük yok bile,
Ağlarken yaş da yok bakamadığın gözlerimde,
Hoşça kal, kalkma! oturduğun saray köşende.

Artık hoşça kal dedim ya,

Bekle, sonbahar yaprağının yere düşmesindeki sesi
Hiç gelmeyecekmiş gibi çektiğin sonsuz nefesi
Bacada öten baykuş çığlıklarındaki ürperten nağmeyi
Hisset beni öylece, gidiyorum,artık hoşça kal…