Yıllarca öyle çok alışmıştım ki:
Hiç Kimsenin gelmemesine,
Gelir gibi yapıp yoldan geri dönenlere,
Kendimle bir olup yola devam etmeye.
Omzumdaki yükü tek başıma taşımaya
Hiç beklemiyordum yıllardır kimseyi,
Ama bir gün aniden sen geldin hayatıma
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta