Camın buhusuna kalp çizip ,iki ucunu uzatıp baş halflerimizi yazacak kadar masum ve ağırdı duygularımız.
Büyüdükçe ağacın gövdesine kazımaya başladık,
Bu defa ok yoktu baş halfin tam kalbimin ortasında
Sen yoktun ...
Olmak ile olmamak arasındaki ince çizgide büyüttüm
Okyanusların taşırdığı sevgimi
Sözlerin yüreğe işlenmiş
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta