Hırsız Şiiri - Aslı Evrensel

acı arsız bir hırsız gibi dadanır insanın yüreğine
bir kez çalabildi mi bir parça umudu
dahasını ister
alır da
kapıya kilit vursan bacadan girer
acı dadanmaya görsün yüreğe
dayanamazsın
taş olmak ister
yalnızca yüreğinden değil
gözlerinden akar kan
gözyaşı masum kalır
damarlarından fışkırmak isterken can
bedenin iki büklüm haykırırken
isyan ederken ve isyan senken
küçücük bir umudu yüreğinin bir köşesinde saklamak isterken
hırsız her darbeyi başka bir yerden vurur
vurur ki yer kalmasın umuduna
vurur ki
öğren acıdan daha acısı var
vurur ki
en büyük yas değil tuttuğun
daha büyüğü var
kan kokusu alan köpekbalıkları gibidir acı
bir kez kanadıysa yüreğin
kaçamazsın
gün gelir
ne parçalanacak bir yer kalmıştır göğsünde
ne saklanacak bir umut
sessiz sözcüklerle
kıvranmaktan usanmışken
önünde yeşeren küçük hayat
tutar senin ellerinden
durursun
tutar ellerini geç kalmış bir tomurcuk
aklına gelir içinde hiç yeşermemiş tohumlar
her gün yeniden bir oyuna dalarsın hayatla
ya da oynar hayat her gün seninle yeniden
dalında kalmış tek meyven bahis konusu yüreğin
ve hırsızların arasından sıyrılıp
kana bulanmış bir hırsla saldırırsın hayata
yapayalnızken
sırtında taşıyamayacak kadar çok yük varken
belki kör bir inatla
haykırırsın
yeter dersin
alnımdan ter damlıyor
yüreğimden can
sen tekrar tekrar saldıracak kadar arsızken
ben tekrar tekrar ayağa kalkacak kadar güçlüyüm
yenilmeyeceğim senin ihanetine ey zaman
yenilmeyeceğim ihanetine aşk
yenilmeyeceğim ihanetine hayat
sen yık ben baştan kuracağım
bunca çığlığımda sağır değilse umudum
sen beni öldüremediysen
sana inat kanayan dallarımda beyaz baharlar açacağım
kan rengini cennet yapıp
birkaç kar tanesinde yok olmayacağım