Hikmet Durkut Şiirleri - Şair Hikmet Durkut

Büyük küçük her yaştan toplanıp olduk ordu
Yüzbinlerce şehitle kazandık biz bu yurdu
Düşman donanmasına SEYİD'im tuzak kurdu

Çanakkale kanların denize dolduğu yer
Çanakkale merminin mermiyi bulduğu yer

O yare dargınım o yare kırgın
Söyleyin ne zaman güldürdü beni
Peşisıra mutlu gezmedim bir gün
Mecnun edip çöle saldırdı beni

Hasretiyle sinem yandı kavruldum

Ne yediğim belli ne de içtiğim
Muskalık deliyim kullar içinde
Pervane misali candan geçtiğim
Kavruldu vücudum küller içinde

Önümü göremem hayal kuramam

Gelirsen kabrime masumca bakma
Mutlu günlerimi ansan olmaz.mı?
Bana kokun yeter bir gül bırakma
Yılda olsun bir gün gelsen olmaz mı?

Mezarımı sulayın gülü solmasın

Dertleri ekledin bunca derdime
Anladım halime gülüp geçiyon
Acıları siper ettim bendime
Kör kurşun misali delip geçiyon

Eserinle öğün halime bakıp

Sıtkımı sıyırdım yalan dünyadan
Çoğunda azında gözüm kalmadı
İnsan oğlunda ki bitmez riyadan
Sahte niyazında gözüm kalmadı

Ben derdime derdim bana yeterim

Yüreğime başka sevgi koymayım
Sorma bana nedir asıl sevdiğim
Bir mektup yaz okumaya doymayım
Haz alayım usul usul sevdiğim

Hatır sorsan mektup ile arada

Sur'dan gelen ilk haber, çok ağır yaralıydı
Sonradan gelen haber, dahada karalıydı
Doğum yeri Sızır'dı gönderin oralıydı

Makamını buldun sen gerek yok başka söze
Biz ölüyüz sen diri şefaatçi ol bize.

Yola yürüyüşün endamın ayrı
Nazarım değecek sallanma güzel
Gözümden ıramam kollarım gayrı
Her yere kök salıp dallanma güzel

Bizim ocakta pişsen yemeğim olsan

Öyle inanmışım öyle kanmışım
Ben yere düşünce kaldırır sandım
Tütüyor dumanım içten yanmışım
İnsafa gelirde söndürür sandım

Elimi tutupda kaldırır yerden