Herkesin bir hikâyesi vardır. Kiminin bugün, kiminin yarın, kiminin de elbet bir gün sona erecektir...
kimisi bu hikâyede kahraman kimisi de karaktersiz olarak satırlara yazılacak ve bir zaman sonra tozlu raflarda unutulup gidilecek...
Bu hikâyedeki toleransın; hikâyenin kahramanı da , karaktersiz de olmak senin elinde.
Aydınlık gecelerde de, rüyasız gündüzlerde de yürümek senin gözlerinde.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta