Annem iki yılım,geçti sensiz yine,
Unutmam ki Annem, seni bir an bile,
Gecemde gündüzüm,rüyam hep seninle,
Olmuyor ki Annem,sensiz her gün çile.
Ölüm denen vaka, hayatın sonu,
Sonu olan değil,dünyanın sonu,
Başlar orda hemen, ahiret yurdu,
Ölümdür ahirete,varılan köprü.
Ölüm aklımdan çıkmıyor,
Azrail beni bekliyor,
Geçen gün geri gelmiyor,
Ölüm aklımdan çıkmıyor.
Yaktı yüreğimi ah,yine Dersim,
Nerden çıktı bu,unutmuştu beynim,
Halk Partiye arttı çok kinim,
Oy Dersim oy,yandı bütün ocaklar.
Fethi müyesser oldu,Aziz İstanbul'umun,
Fatih dedi durmayın, hemen bir cami kurun,
Ustası işi bilen,hakiki usta olsun,
Camimiz fethimize,adeta bir tac olsun.
Ecel yaklaştı geliyor,
Çalışan kalbim tekliyor,
Kabristan beni bekliyor,
Güzel gelsin bana ölüm.
Ölüm var,yakalar seni,
Verirsin o tatlı canı,
Herkesin kalacak malı,
Ölüm var yakalar seni.
Ne hainler gördü bu asil millet,
Ekmeğimizi yiyen oldu illet,
Nice hain bize yaptı ihanet,
Ne alçaklar gördü,bu asil millet.
Resul, şefaatcidir, bütün kullara,
Şefaat, hem dünya,hem de ukbada,
Kıyamette vardır,şefaat-i Uzma,
En büyük şefaat,mahşer yerinde.
Resulün kölesi Zeyd Bin Harise,
Yola çıkarlar münafık biriyle,
Yolda konaklarlar bie harabede,
Uyuyan Zeydi bağlar,münafık bir iple.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!