Ne olursun sen bozma, meclisde bir kimseyi,
Ayıplarına bakıp ta, kınama sen kimseyi,
Bundan daha kötü bir, insan görmedi cihan,
Kınanacak varsa bil, o da nefsindir insan.
Kırıkkale kuruldu fabrikalar,
Türkiye de bir yere topladılar,
Paşalar burayı uygun buldular,
Türkiye'mi savunur, Kırıkkale.
Olacaklar yazılmış Levhü mahfuza,
Dünya ve ruhlar yaratılmadan önce,
Nimete kibirlenme,belaya üzülme,
Kader mutlak kaçılmaz, şükreyle.
Atıf Hoca hayatı,baştan sona hep çile,
İlk önce yakalanır,Kanuni Esaside,
Sinop'ta kalır önce,oradan Sungurlu'ya,
Bir yanlış yaptık diye,salınır ordan Hoca.
Milli Görüş şimdi yukarda,
Üç dönemdir iktidarda,
Başörtüsü yasak kamuda,
Muktedir olun artık arkadaş.
Ecel yaklaştı geliyor,
Çalışan kalbim tekliyor,
Kabristan beni bekliyor,
Güzel gelsin bana ölüm.
Ölüm denen vaka, hayatın sonu,
Sonu olan değil,dünyanın sonu,
Başlar orda hemen, ahiret yurdu,
Ölümdür ahirete,varılan köprü.
Ölüm aklımdan çıkmıyor,
Azrail beni bekliyor,
Geçen gün geri gelmiyor,
Ölüm aklımdan çıkmıyor.
Annem iki yılım,geçti sensiz yine,
Unutmam ki Annem, seni bir an bile,
Gecemde gündüzüm,rüyam hep seninle,
Olmuyor ki Annem,sensiz her gün çile.
Ölüm var,yakalar seni,
Verirsin o tatlı canı,
Herkesin kalacak malı,
Ölüm var yakalar seni.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!