doksanbeşin ayazıydı
sabahın köründe kaldırdılar bizi
gökyüzü ısırganotu gibi oturdu içimize
karabulutlar taş gibi düştü başımıza
üşürken ürperirken
ayrılık saatini koydular karşımıza
takvim yapraklarını birlikte yırttığımız
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta