Sanki bilmediğim diyarlarda kimsesiz bir başıma
En yakınım bile yabancı bu sıralar bana
Yolumu kaybettim yine albayım bulamıyorum harita
Yolum olsa dahi geçemiyorum o taraflara
Felçli bir insan nasıl olursa ruhum da aynı tutsak yollara
Geçmişim pişmanlık dolu geleceğim umutsuz
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
"EĞER HAYATIN LEZZETİNİN VE ZEVKİNİ İSTERSENİZ Kİ -İSTEMEK İNSANİYETİN MUKTEZASIDIR- HAYATINIZI İMAN İLE HAYATLANDIRIN VE FARZ İBADETLERİNİZİ HAKKIYLA İFA EDEREK SÜSLEYİN VE DE GÜNAHLARDAN TÜM GÜCÜNÜZLE KAÇARAK MUHAFAZA EDİN VESSELAM." -Kelam-ı kibar-
Hayırlı sınavlar Mete bey.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta