Oturuyordum,
Hiçbir şey düşünmüyordum
Herşey o zaman başladı...
Düş kurdum, aklımda hiçbir şey
Durmadan çırpınıyordu
Hiçbir şey,
Gerçek ve düşlerimde kımıldamıyordu...
Herkes hiçbirşeye inanmıyordu
kimse hiçbir şey bilmiyordu
Herşey hiçbir şeyden korkuyordu
içimde hiçbirşey olmamıştı
Hiçbir şey hissetmiyordum
Birşeyler hiç uğruna kayboluyordu
İnsanlar hiç yerine ölüyordu
Birileri hiç kelimesini tanımlıyordu
kimse hiçbir şey anlamamıştı
Şiirim bitiyordu, ama...
Daha hiçbir şey, yazamamıştım...
Kayıt Tarihi : 24.10.2008 21:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!