Gece akar gözümün yağmuru,
Gündüz bir adam var, güler yüz.
Bir hüzünüm var boşver bu kabusu.
Hiç anlayamadın, hiç anlamadın.
Bir istedim bir daha isterim.
Bir bakarım, bin yanarım.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta