Papatyaların yapraklarını koparmadım hiç
Hercai aşıklarım için oturup da ağlamadım
Gülleri, hep uzaktan, dokunmadan sevdim
Acıtan dikenlerini, gönlüme batırmadım hiç
Platonik sevmelerin şemsiyesine sığındım
Yağmura, kara, doluya yakalanmadım hiç
Bekledim, bekledikçe yalnızlığıma alıştım!
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi