Hey Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Bugün de bitirdim yorgun güneşimi denizde,
Bugün de kararttım denizimin maviliklerini,
Salıvererek dünyamı gece ışıklarının altına
Ve çekip alarak hayalimi yanıma,
Oturdum üstüne bir eski sıranın,
Başladım herkeslerden gizli gizli
Saçlarını okşamaya,
Gelip geçenler kuşkuyla bakacaklarmış sözüm ona,
Aklıma.

Kalmışım yağmursuz yağmurlar altında,
Güneşsiz güneşler içinde,
Sarıçam kokulu ormanları karşıma dikmişim,
Seni yerleştirmişim altına çam dallarının,
Saçlarında bir çelenk; kır çiçeklerinden,
Çevrene parıltılar, kelebeklerden,
Dönmüşüm geçmişlere
Umutlarımı keserek
Geleceklerden.

Kapanmış kapılarım eloğullarına, elkızlarına,
Kapanmış kapılarım bizden ötesine,
Ne gelip geçenler umurumda,
Ne gelip geçecekler,
Ne ben kimseyi bekliyorum, ne kimseler bekliyor beni,
Anılarımız çevremde konuk konuk,
Bu benim büyük bir sensizlik içinde yarattığım
Mutluluk.

Ne kimse dursun önümde,
Ne çalsınlar kapımı, ne vursunlar penceremi,
Süs için mi yatırmışım dünya alemi uykulara?
Süs için mi dur demişim seslere?
Kalmak için değil mi hayalinle baş başa, her şey?
Hey gözünü sevdiğimin kadir-kıymet bilmezi,
Hey.

(BİR ESİNTİLİ KUŞLUK VAKTİ isimli Serbest Şiirler înden > 79-80/100)