Herşeye Rağmen Seviyorum...

Her ritmini seviyordum hayatıma kattığın
Uykusuz bıraktığın geceleri seviyordum
Pişmanlığını
Nerede kaldığının hesabını yaparak seni beklemeyi
Seni beklerken beklediğim pencereyi
Hatta yolunu yoluma çıkaran yokuşu ve sokak lambasını seviyordum

Sen çalıyorsun diye kapı zilini
Telefonumu seviyordum arayan sensin diye
Ayacıklarını sardıkları için terliklerini
Ve seviyorsun diye seviyordum francala ekmeği

Saçlarını ipekten kumaş
Gözlerini cennetim, nefesini umudum
Gülüşünü felaketim diye seviyordum
Hani hatırlasana! !
Sen gülümsüyordun, ben kendimden geçiyordum....

Buğusuna ruhumu demirlediğim
Gözlerin geçiyor şimdi gözlerimin önünden
Ne umut, ne bir aydınlık
Nafile, yakamoz bile yok bu gece
Üşüyorum…

Yüzün… Gözlerimden yüzün geçiyor
Aklımı başımdan alan, ömrüme gün ekleyen
Güzeller güzeli
Çizgilerine yutkunduğum yüzün geçiyor
Nefesim kesiliyor
Kayıyorum yanaklarından aşağıya
Sığınağım gamzelerinde tutmuyor bu defa
Düşüyorum...
Ölüyorum…

Seviyordum seni imkansızlığına rağmen
Hoyratlığını, hırçınlığına katarak
Bölerek, bölüşerek inadına
Aşkla……
Kaybolacağını, kaçacağını
Sağır, kör sır olacağını bilerek seviyordum

Yüreğimin sızısıydı gözlerini görmeden uyuduğum gece
Nefesini duyunca içim titrerdi
Ben seni
Bir annenin engin yüreğiyle seviyordum
Alabildiğine özgürce ve sınırsız
Küsmeden, darılmadan gönül koymadan
Ben seni '' bir anne gibi ''
Koşulsuz umarsız
Beklentisiz seviyordum….

Oysa ki sen; en hayırsızı çıktın evlatların! ! !