Yoktum uzunca bir süre
Şiirler biriktirdim heybemde
İrili ufaklı bir dolu hemde
Kafamı mı dinleyecektim
Yoksa kafam mı beni dinledi bilmiyorum ama
Doğaya ve uykuya bıraktım kendimi
Biraz hasret giderdim yeşille maviyle
Biraz demledim yüreğimi içten içe
Oysa çokça dişimi sıkmışım uykularımda
Uyandığımda çenemin ağrısından anladığım kadarıyla
Kaçıp gittim belki de duvarlardan
Bilemiyorum
Sınırları çizilmemiş topraklara değdi ayaklarım
Meyvesi dalında ağaçlara selam durdum saygıyla
Bir doğuma şahit oldum, bir kavgaya
Özlem duydum çok derinden
Öyle ki burnumun direğini sızlatan
Ve biraz daha isyan attım içime
İç çekerek ağladım bazen
Kitap okudum uzunca bir aradan sonra mesela
Özlemişim selüloz kokusunu
Ve dört sinema filmi izledim çocuklar gibi sevinerek
Sigarayı daha az içtim,
Kalabalık sofralarda doydum üstelik
Yeni yeni kararlar aldım kendimce verdiğim kararlarla
Eksenimi kapatıp, yörüngeme yoğunlaştım bu aralar
Yeni adımlar, yeni başlangıçlar
Değişti sanki artık şiirlerimin bile ritmi
Periler dokununca güzelleşen herşey gibi
Umudum var yeni yeni
Ütopik bir inancın içine girdim,
Her şey çok güzel olacak sanki
Ahenk düştü günlüğüme aniden
Seslerin duyulmadığı ama notaların görüldüğü
İnanıyorum,
Ayağa kalkacağım yeniden
Cemreler de düştü ardı ardına,
Bahar sinyallerini gösterdi artık
Güneş sarı sıcak, günler daha aydınlık
Zaman merhem gibi sürdüğüm şifa belki hüsranlarıma
Ya da belki,
Ne bileyim,
Bir kalp çarpıntısının ayak sesleri umutlarıma
Biliyorum,
Çok yorgunum
Gönlüm ağır hasta üstelik
Belim kambur sanki bu yüzden
Belki bu yüzden dermanım yok elimi bile kaldırmaya
Güçsüzüm,
Gözlerimin feri kayıp
Ama inatla sürüyorum ayaklarımı bahar akşamlarına
Çok değil,
Üç beş hafta sonra
Ben de canlanırım belki toprak misali
İşte o zaman,
Yarsalar da bağrımı hiç acımadan
Ayırsalar içimdeki sapla samanı
Ve sonra
Nadasa bırakmış da olsalar
Ben aşk doğuracağım inadına
Şaşırıp kalacaklar
Çok değil,
Üç beş hafta sonra
Çok değil
Beni bana bırakacaklar..
Kayıt Tarihi : 8.4.2021 03:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her bitiş bir başlangıçtır aslında...

KutluYorum sevgiyle...
"İnci sancı mahsulüdür"
Çürük ,köhne hayatı tam ortasından kırmak lâzım bazen yeniden sağlam bir yaşama başlamak yeni temeller üzerine kurulur ancak.
Öyle yere çakılarak değil tabi...
Bilge bir şuurla dibe vurmak
Sonra yükselmek gerek var gücüyle
Dibe çekenleri sıyırıp üzerimizden
Yeniden doğmak lâzım. ..
Her yol ayrımı yeni bir adımla yeni bir başlangıç
Yeter ki kendimizle yoldaş kalalım ..
Baharla beraber tamda yenilenmek zamanı. .
Teşekkürler heybedeki şiirin sahibine. ..
Emeğinize, yüreğinize, kaleminize sağlık
Selam ve sevgilerle
Çok değil, istenen...
Gerisi lafügüzaf zaten..
Kişi kendine ?kalsa...
Bırakılsa..
Çokça doğar, çoğalır ardı ardına...
Kolundan, yeninden asılan olmasın... Çekiştirmesin o, bu yeter ki..
Her son yeni bir başlangıç,
Her bitiş yeniden doğmaktır, aşkla...
Diyor şiir..
Yaşamın yorgunluğunu, "kendine bırakılmayışını" anlatıyor. açık seçik...
Gayet anlaşılır ve başarılı bir seslenişle..
Yine, yeniden diyerek..
Tebrikler Sahra Hanım..
TÜM YORUMLAR (8)