Herkes kendi zaviyesinden saçmalıyordu.
Kimi şuyum
Kimi buyum diyordu,
Bal ile kaymağı eller yiyordu.
Ve yıllar geçiyordu.
Depreşirken asabiyet, şaha kalkıyordu unsuriyet
Kan ter içinde gece
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Devamını Oku
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta