herhangi bir kadın işte...saçı başı dağınık.yüzü soğuktan çizilmiş...dudaklarında yarıkları ve kalbinde iki çocuğu arkada bırakmış bir adam...yol Dicle nehrine doğru uzanırken biz yürüyoruz ve kadın çıkıyor karşımıza elinde bir testi su ile...biz suyu içip yürüyoruz...yolda giden bütün yolcular Dicle nehrine bakarak ve kadının dediklerini düşünerek ve iç çekerek yürüyorlar...ben geceyi düşünüyorum...gece kum tanesi bir mutlulukla ve dünyanın içinde kaybolan ufak üzüm çekirdeği boyutuyla mutluluklar arıyorum...aklımda kadın...biliyorum bu coğrafya sefildir her yazıda...
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
