Gönül verecek kimse kalmamış.
Sanki hepsi birden yok olmuş.
İnsanlar karanlığa karışmış oysa.
Sanmıştım gözlerim kör olmuş.
Sahiden de kimse kalmamış.
Kalbim inanmış birilerine,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta