Kim bilir ne düşünüyorsun şuan 
Kalbinde taşıdığın o değerline 
Nasıl da gülümsüyor 
Nasıl da açıyorsun bütün kalbini 
Kollarını açarda sıkıca sarılır gibi 
Öyle çabucak geçiriyorsunuz zamanı 
Her şeyde pek aceleci, çok şeyde az düşünce ile 
Küçücük bir güne bütün bir hayat ne kadar sığar 
Kim bilir nasıl da telaş ediyor 
Mutluluğu tükenecek bir kelime olarak görüyorsunuz 
Nasıl da üzüyorsunuz birbirinizi
Öyle ağlanır mı hiç 
Nasıl yapabiliyorsun bütün bunları kendine 
Ölümü düşünüyorsun 
Kim bilir daha önceleri kaç kez düşündün 
Ölümü düşünüyorsunuz 
Oysa orası yolun sonu, 
Siz daha çok başındasınız parmaklardaki günlerin 
Hah, ellerin kenetlenişi, elleriniz 
Nasıl da hasret duyar 
O vücudu saran ince sıcak duyguya
Kim bilir nasıl bir özlem var içinizde 
Camlarından sarı ışık yayılan evler 
Dumanı tüten bacalar ay ışığında 
Size yalnızlığı sunuyor bir zaman 
Üzülün elbet, girin soğuk yorganın altına 
Ağlayın, ama iki günden fazla değil 
Bütün anılarınızı hatırlayın 
Hepsi birden yaşasın o küçük dünyada 
Sonra, o tüm kırıklıklardan, o hatalardan 
O yanlışlardan dönüp 
Herkes hazırlandığı kişiyi bulsun.
Gelecekteki şuanda.
İşte bu yüzden artık üzülmeyi bırakınız 
Sizi bir ben bekler gelecekte 
Ve bir başka biri
Beni hazırlamakta 
O dumanı tüten sarı ışıklı pencereli eve 
O ev siz olmadan olmaz 
Toplayıp gelin her şeyinizi
Sizi siz yapan her şeyinizi 
En çok da sevginizi.
Kayıt Tarihi : 24.12.2016 05:35:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!