Her Gecenin Sonu Aynı Sabaha Aralanıyor

Her gecenin sonu aynı sabaha aralanıyor.
Sesine açıyorum gözlerimi.
Toprağın uyanışı gibi…
Ummadık anda bir sevinç kaplıyor içimi.
Zaman, sınırları zorluyor.
Söylenecek ne varsa söylemiş, yazılacak ne varsa yazmışım gibi
Özlüyorum sesine değen sesimi…
Bazen yetmiyor suskunluğum.
Çığlık çığlık kilitlenmek istiyorum tenine.
Her zamanki bakışlarının altında
Öylece… Saatlerce…
Cümlelerimin alt üst oluşuna en yakın şahitmişçesine…
Neyse…
Bana bir şeyler söyle.
Ya da sil gitsin unut hepsini…
Sus… Sadece izle…
Gör bak neler linç ediyor birbirini içimde.
Seninle durulup sakinleşiyor bütün hikaye.
Ve bir gün…
Seninle yumulacak bu gözler, dünyadaki en güzel düşe…