Kapalı bir kepengin önüne bağdaş kurup oturuyorum,
Ağlıyorum da usul usul,
İçimden ağıtlar geçiyor,haykırmak istiyorum,
Ama utanıyorum ağlayışımın sesini duyarsa bir kimse.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta