Siz beni sevmeyin bayım (bayan)...
Siz kuşları,
Çiçekleri,
Böcekleri sevin.
Ama beni... beni sevmeyin.
Siz kuşları da sevmeyin,
Kanatlarını kırarsınız.
Çiçekleri de sevmeyin,
Soldurursunuz.
Böcekleri de sevmeyin,
Ezersiniz… yok edersiniz.
Çünkü siz,
Sevmeyi bilmiyorsunuz bayım (bayan).
Bilmiyorsunuz…
Sevgi, sizin sandığınız gibi
İki “canım”, bir “gülüm” değildir.
Sevgi;
Emek ister,
Yürek ister,
En önemlisi de
Fedakârlık ister.
Sözleriniz sahte,
Sevginiz yalan.
Sizin sevdanıza ne dil yeter
Ne de kelimeler…
Gidin,
Bana aşktan bahsetmeyin.
Mecnun gibi çöllerde yandınız mı?
Kerem gibi nara düştünüz mü?
Ferhat olup dağları deldiniz mi?
O hâlde,
Neyin sevgisinden bahsediyorsunuz siz?
Bu mudur aşk dediğiniz?
Bir elma şekeri mi?
Tadı geçince çöpe atılacak kadar basit mi?
Dolamışsınız “sevgi”yi dilinize…
Ne sevmeyi biliyorsunuz,
Ne de gitmeyi.
Ben böyle sevgiyi,
Ben böyle aşkı,
İki kaşının arasından
Vururum bayım (bayan)!
Gelin size sevgiyi anlatayım…
Heyecanlandınız değil mi?
Ama anlatamam ki,
Çünkü sevgi anlatılmaz!
Susunca dilini yakar,
Konuşunca dudağını...
Gidince kalbini yakar,
Kalınca gözlerini…
Hangi dil anlatır sevgiyi?
Ama sizin bildiğiniz
Ne sevgi,
Ne de aşk!
Belki sadece bir alışkanlık…
Ama asla sevgi değil!
Seven sevdiğini üzemez,
Ağlatamaz.
Neden gözlerim yaşlı?
Seven, sevdiğini kıramaz,
Neden yüreğim yaralı?
Seven, sevdiğinin yanında olur,
Peki neden bekler gözlerim yolları?
Neden bayım, neden?
Herkesi benden üstün tutmanızın adı
Sevgi mi şimdi?
Hahahay!
Beni güldürdünüz.
Evet, hem de sesli güldüm!
İlahi bayım (bayan)...
Kırık dökük harfler dilimi kanatıyor,
“Sevgi” denilen o zehirli ok
Yüreğimi delik deşik ediyor…
Oysa razıydım senden gelene.
Avuç içlerinin merhametine
Teslim etmiştim bedenimi.
Korktunuz mu?
Ben de korkuyorum bayım (bayan)...
Seviyorum deyip
Bir gün çekip gitmenizden.
Baba evinde ağlatan,
Koca evinde neler yapmaz?
Bir de güven istiyorsunuz.
Güvenmem.
Güvenemem!
Saçlarımda hazan yelleri,
Dilimde jilet izleri,
Damarlarımda acı akıyor…
Söyleyin bayım,
Bir daha nasıl güveneyim?
Kader hiç mi değişmez?
"Bu defa olacak" dediğim,
Kaçıncı yanılgı?
Kaçıncı hayal kırıklığı?
Hissizim…
Duygusuzum…
Ve en çok da mutsuzum.
Dudaklarımdan dökülürken sessiz harfler,
Bir elvedanın serinliği okşuyor yanağımı.
Yine mi hep yek be hayat?
Bu da mı değil?
Bu da mı?
01.07.2025 10:25
Kayıt Tarihi : 1.7.2025 10:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!