Hep sustuğumuz yerden kırıldı sözcükler
Bardağı taşıran son damla su gibi aktı içimizde birikenler
Hani derler ya ''su akar yolunu bulur ''
Bulur da boğazına düğümlü sözler
Yutkunduğun cümleler başka türlü akar yaşama
Çünkü söylenmeyen duygular kifayetsizliği hiç sevmez
Bir gün mutlaka boşaltır kendini
Dile, yüreğe takılan her sözcük
Önüne dağlar sıralansa da
Ne yol tanır, ne engel
Ya içinde derin bir yara olarak konuşur
Ya da bir çağlayan gibi akar vakti gelince
İpe sapa gelmez olsa da
İnsan her yükü taşır da, bir tek söz yaşlarına laf dinletemez
Akar gider bildiğince
Döker kendini söze şiire
Sen bildiğini yaşat ey hayat !
Bir nefeslik borcu bilerek geldik gidiyoruz
Yeter ki umutlar tükenmesin
Yeter ki günler bitmesin
Bir pencere olduğunu varsay
Geldik, gördük, gidiyoruz...
Kayıt Tarihi : 3.10.2025 19:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!