Sudan berrak güzelliğin tas tamam
Akar duygulanan gönül şehrine
Gönlünde biten su çiçeklerinden
Ben toplar veririm güzelliğine
Pamuk iyiliğin yumuşak tenli
Yanında kocaman ikimiz varız
Şu soğuk kışa bak bizden sitemli
Beyaz kar üstüne basıp korkarız
Yakut ne ki, yeşilırmak gözlerin
Akar candan cana gül renkli coşku
Tanrı vergisidir, ufuktan derin
Yüz görümlü altın, pırlanta, tutku
O tutku bir daldır, ağaçtan sarkmış
O tutku bir meyve bükmüş boynunu
Yabancılık çektik, bizsiz ağlarmış
Bizi kötü çarpmış kader oyunu
İsterdim kadere karşı gelmeyi
İsterdim bir tutam sevgi vereyim
Çok özledim yarim ile gülmeyi
Ne yazık ki şimdi ben yaban eldeyim
Temiz kalpli, kar beyazı delisi
Sözlerime çarpan bir tek sen oldun
Gidersem, ayrılık bir matem sisi
Sanma ki uzakta unutulursun
Chelyabinsk, Mart 2008
Kubilay DemirkayaKayıt Tarihi : 24.6.2020 13:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!