Hele Artık Şiiri - Ömer Dalman

Haksızken bile
yaptığımızda ters hareket
üstüne
küfürle, serzenişle dalarken birbirimize
haklıymış gibi küstahça
savunurken yine hakkımızı

sokaklarda kıyıda köşede
değişmezken hala birbirimize
birbirimizin eşyasına-şeyine
o öküz bakışlarımız

tek bir sinyal için bile yormazken
o küstah, pençeli ellerimizi
her yol dönüşünde
ve aksine
kornaya, flaşöre yüklenirken

iş yerlerinde
ofislerde, plazalarda
tepede-çukurda, gökdelende
yalan gülücüklerle yağlarken suratları
satarken arkasından dostları

çoğumuz
çoğumuz andırırken
dillenmiş hayvanları
organgutanı, gergedanı, mandayı

ne boka yarar ellerimizdeki i-phone'lar
telefonlar, laptoplar, desktoplar? ! ..
Evlerdeki plazmalar
setler, etler, götler,
bütün o konfor
insan edemedikten sonra bizi? ! ..

kalır mı farkı
silahı vermekten bir bebeğin eline
durumumuzun?

Geçememişken henüz
homurdanan hayvanları
dik dik, öküz bakışları
omuz atışları kaldırımlarda
neyimize bizim medeniyet?

Hele artık insan olalım! ..

(10.07.2009)