Kendimi gülerken izledim.
kahkahalarım rahatlatıcıydı
ama neden? ..
pek masumca değildi.
güldüğümse sadece bir filmin
geyik bir sahnesi...
ama sesimde muzaffer bir barbarlık
gürül gürül çağlarken
bu rahatlık, bir şeylere üstten bakmak mıydı?
onun için mi fazladan güven hissettim?
coşkum neden daha çocuksu ve masum değildi?
Niye güldüğümü
her seferinde ses tonuma göre
kendime sorarım.
bu seferki beni biraz endişelendirdi.
çünkü gürüldeyen ses tonumda
sanki diğer dinozorlardaki gibi
muzaffer bir barbarlık vardı.
(Ağustos 2006)
Ömer DalmanKayıt Tarihi : 8.8.2006 22:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
felsefe mi ?o da var
ama; gülü koklarken, nefesini biraz kuvvetlice çekmeli insan
eyvallah paşam-aldık kabulümüz
felsefe mi ?o da var
ama; gülü koklarken, nefesini biraz kuvvetlice çekmeli insan
eyvallah paşam-aldık kabulümüz
TÜM YORUMLAR (4)