Kalın, gölgesi geniş ağacın yaprakları hışırdıyor rüzgârla salınarak
Koyu kahverengi, yaşlı iri yarı köpek, ortada duruyordu oturarak
Küçücük köpekler etrafında daire olmuş, dinliyorlar kulak kabartarak
Kalın sesi uzaktan pek seçilmiyor, belli ki, köpekleri sarmıştı bir merak
Kulaklarımı uzattım konuşmaları dinlemek için, bakalım ne olacak
Kocaman köpek anlatıyordu geçmişten bir şeyler, uzaklara dalgın bakarak
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Çok şıktı...Sonsuz kutluyorum sayın şair...
YÜREK SESİNİZ COŞMUŞ YİNE ÜSTADIM..TEBRİKLER
yok olan degerler...
harika bir şiirdi. tebriklerimle
çok harika yüreğinize, emeğinize sağlık bu güzel çalışmayı bizimle paylaştığınız için yürekten teşekkürler...
İnsan imansız olursa
vahşi bir canavar olur
Hatta onları da geçer.
KUTLU/YORUM.
Anlamı,anlatımı etkileyici harika bir çalışma,sizi yürekten kutluyorum hocam,kaleminiz var olsun.
Her dizesini alkışlayarak ve daha da çok içim burkularak okudum, bir sokak hayvanı gördüğümde benzer duyguları onların hissettiklerini içimde hisseden biri olarak...
Bir lokma ekmek, bir tas suyu onlardan esirgemekle kalmayıp bir de gördüğümüz yerde kovalıyor ya da yok edilmelerine aracılık ediyoruz. İşin daha da acısı sonra da 'insanız' diye insan içine çıkıyoruz...
Kaleminize sağlık sayın Mehmet Çoban...
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta