Nice, nice idi, onun hayalleri.
Umut doluydu o, körpecik yüreği,
Kaderi ördü ona, gizli, gizli;
Hastalık denen o, beyaz abayı.
En sonunda, yirmi birinde iken,
Tenine giydirdi felek; hırkayı.
Sardı, murat diye, kolu toprağı.
Al, aldı, goncacık yanakları,
Gözleri ceylan, boyu fidandı,
Yalan dünya onu yalanına kattı,
Ak gelinliği çok yakışmıştı,
Ne yazık ki toprak onu nikâhlamıştı.
(Haydar Demoğlu-İzmir)
Kayıt Tarihi : 1.12.2006 09:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
21 yaşında iken kayıp ettiğimiz kuzenim Nukhet Sağyan'ın anısına yazdım. Ruhu şad olsun, rahmeti bol olsun. Mehrumun İsminin ve soyisminin baş harflerine göre mısralar dizilidir. Bu şiirim, rahmetli kuzenimin Erzincan ilinin Yoğurtlu Beldesinde ki mezarının, baş taşında aynen yazılıdır. Okurlarıma saygılarımla sunarım.
TÜM YORUMLAR (1)