Ömür bir yaprak misali, sararıp dökülüyor,
Bu ömrün tüm dallarını, zaman ise buduyor,
Ecel; bir balta misali yavaş, yavaş iniyor,
Asla; hiç bir dil, ben bir ölümsüzüm diyemiyor.
*
Yıllar yılı yaşansa da, mutlak ölümdür sonu,
Dünya bir misafirhane, insan ise konuğu,
Bedenini toprak, yel de alır gider ruhunu,
Azrail'in elinden kurtulanı hiç gördün mü?
*
Demoğlu'yum der; zaman yoldur, insan da kervanı,
Bu kervanın, mutlaka bitecek bir gün dermanı,
Akan zaman eritiyor, ömrü, canı, cananı,
Bak! Bir arkana, kara toprağa girmeyen var mı?
Haydar Demoğlu-Erzurum
Kayıt Tarihi : 15.1.2007 11:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
hayattan beklentisi olmayana çok uzun gelen ömür, beklentisi olanlara çok kısadır.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!