Hazan Varlığın Sessizliği

Hazan, sadece bir mevsim değildir,
varlığın bize açıldığı,
hiçliğin fısıldadığı bir eşiğe dönüşür.
Düşen her yaprak,
var-oluşun faniliğini hatırlatır:
Biz de onlar gibi yere düşeceğiz,
ama düşerken özlemi taşırız
özlem, varlığın kendini dünyaya açma yoludur.
Aşk, yalnızca bir duygu değil,
zamanın ufkunda parlayan bir çağrıdır.
O, bizi kendi sonluluğumuza rağmen
birbirimize bağlayan
en derin hakikattir.
Tutku, ölümün gölgesinde bile
direnen ateştir.
Çünkü insan, ölüme doğru bir varlıktır
ama aşk o yolun anlamını gizleyen
ve aynı anda açığa çıkaran sırdır.
Sonbahar, bütün insanlığa
aynı dersi fısıldar:
Biz geçiciyiz ama özlem kalıcıdır.
Biz düşeriz ama aşk
varlığın evrensel yankısı olarak kalır.
Aşk