Sonbahar iniyor sessizce,
ama her düşen yaprak
bir kayboluş değil
yeni bir şarkının ilk notasıdır.
Rüzgâr, dallardan kopardığı yapraklarla
çocukça oyunlar kurar;
biz de öyleyiz,
zamanın içinde oynayan varlıklar,
anla var olanı kutlayan.
Aşk, burada bir sevinçtir:
özlemin bile gülümseyen yüzü.
Tutku, sararan dalların arasında
gizli bir güneş gibi parlar
ve biz biliriz ki mutluluk,
yalnızca gelecekte değil,
tam da şimdi,
bu anın kalbinde vardır.
Evrensel olan şudur:
Varlık, kendi neşesini saklamaz,
onu arayan gözlerde
hep yeniden parlar.
Ve hazan,
bize hem hüznü hem sevinci verir
çünkü aşk, her ikisinin
üstünde duran hakikattir.
Aşk
Kayıt Tarihi : 1.10.2025 22:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!