Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Yürürüm sessizce, uzarken yollar,
Gözümde hayâlin gülümser bana.
Artık yapayalnız o yetim kollar,
Ağlamak isterim, ah, kana kana...
Oldukça hüzünsel ama ustaca bir anlatım...Beğeniyle okudum...Yüreğinize ve emeğinize sağlık... Tam puanımla kutluyorum ve listeme alıyorum bu güzel şiirinizi...
kutluyorum güzelliği
namık cem
O gözler ki yakar, içten bakarken,
Neler neler söyler, ah, geceleri...
O gözler ki, kalbe, coşup akarken,
O gözler ki, hazan bilmeceleri...
ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR AYRICA EMEK VERİLMİŞ. ZEVKLE OKUDUM KUTLARIM SAYGIDEĞER DOST.
+10
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta