Hayrettin Demirtaş Şiirleri - Şair Hayre ...

BİLEMEDİM
Bu sabah yar ile seyran eyledik
Ne yar beni gördü ne de ben yari
Deli sevdamızı yele söyledik
Ne yar beni gördü ne de ben yari

Neden böyleyim ben bilir misin sen?
O yeşil gözlerin intizar eyler.
Ben sustum, dilim sustu, gönül susmuyor
Zar olmuş ciğerden hep figan eyler.

Sen görmezsin saplanan ok kirpikler

Turaba yazılmış arsız nağmeler
Bulacaksın bir gün beni bilirim.
Namert şakşakçısı, hain seneler
Çalacaksın bir gün beni bilirim

Darağacı kurdun zaman. Seneler

Neden gittin? Gittin, geri dönmedin
Perişanım, perişanım, perişan
Öldün ama sen yaşarken ölmedin!
Perişanım, perişanım, perişan.

Gecenin karanlığından çiğ damlarken yüreğime
Bir seni düşündüm bir seni
Mehtabın fenerine asarlarken ruhumu
Aklım bile ele vermezken kim olduğumu
Bir seni düşündüm bir seni

Kimseler bilemez yalnızlığımı
Dalar gider gözlerim ufuklara
Zindan karası hasretlik yüreğimde
Diyemem ellere sensiz karanlığımı
Damla damla düşüyor bak leylaklara

Bu bendeki yara yürek yarası
Sar desem bir türlü kalsa bir türlü
O vefasız yarde bunun çaresi
Yalvarsam bir türlü sussam bir türlü

Yürüyorum desem önüm karanlık

Sevda ipliğini iğneye taktım
Uykuya bir kefen diktim bu gece
Saatlerce dönüp saate baktım
Sabaha harabe çıktım bu gece

Gündüzü doğuran geceye sancı

Bugün bana dokunmayın
Ardarda yakıyorum sigaramı
Ne tesellide dostum
Ne yaslanacak bir omuz ...
Dumanımla savruluyoruz
Gölgesiz ve sessiz

Düşme dedim bu sevdaya
Deli gönül talan oldun
Bakışların hançer ehli
Öldün öldün yalan oldun

Bahar geldi geçti bile