Uykularıma dökülen
Zührevi bir Pavlus gibi
Kuyulara atılmış bebekler, ağlatamaz ninnileri
Yeşil erik ağaçları gölgesinde
Hanımellerinin koparılan elleri
Koklansada sarı, sıcak
Ağır, sarkak dudaklarımda uçuklayınca hayat
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta