Haydar Ergülen Şiirleri - Şair Haydar Er ...

Olmak istiyorum
su içen sesin
yürüyen sözün
düşünen elin
öpüşen gözün
gölgesi yoksa

Bu şiir bir şeye benzeyecekse en çok
unutulmuş bir şehre benzesin isterim
hiç kimse görmemiştir çünkü orada
ince çatılı alnına acıyı siper edip
evinin yolunu gözleyen yakışıklı bir 'Gezgin'!
Bu şiir yarıda kalacaksa, ıssız kalsın

İşte 'yağmur dindi'; iki yaz arasına
yokluğu bıraktılar, senin o ağustos
sesini gölgeye değil, külünü aramıza...
'Yağmur dindi', unutulmaya hazırlanan ne
varsa temmuz gibi tutuşuyor aklımda;
yarısı o güneşli sesinin tozuyla hala

Atını uzun sür, yola bağlanma,
yollar kısa, zamana sür atını,
peşindeki ölümü yorulur sanma
bir hançer sırtına kavuşur gibi
kavuşur ölüm de atlıya: - Göğe
doğru çevirin şunun çizmelerini!

güz, resimlerde bir yaprak tekrarı hala

özlendiği odalarda açmayan nergis
ateşi mırıldanıyor kovulduğu bahçede,
şehrin yeni yağmuru yangınlardan habersiz

Ateşçi gelir, kömür atar ve tren
deler sizin karanlığınızı
ateşçi gelir, kömürü karıştırır ve tren
çıkar sizin karanlığınızdan

Sizn tünelinizi hatırlıyorum sanki

Biz seninle eski mektuplar gibiyiz
yalnız birbirimize açılır ve vaktimizi biliriz
hem açan da çabucak kapatır bizi usanır
utanır gibi mi unutmak ister unutur gibi mi
utanır, ziyanı yok, sonunda bizi bize bırakır
ama biz bırakmayız kendimizi birbirimizde

ben sana eski bir şey söylemiştim
evler içe doğru açılıyordu daha
kelimeler içe doğru açılıyordu daha
içe doğru açlıyordu daha
iki kişi bir insanda

İyiliğin Kardeşlerine

- Kuzu, bu dünyada budalaydık ya bizi
gökyüzündeki bahçeye de habersiz indirdiler!
Otuz yıldır gökyüzünde saklıyoruz dedemi,
gözyaşını yük olur diye taşımayanların

Çocukların küllere karışması fena,
kendilerinin olmayan bir çocukluk
bulacaklar ve beni anlayacaklar orada!
Çocukların beni anlamasına dayanamam,
korkarım en çok anlayanın en zalim
olacağından, korkarım çocuklar da...