Hayatın İçinden Sözler

Sesinden herkes anlar seni,
Önemli olan sessizliğinden kimin anladığı.
Her yola herkesle gidilmez,
Bazıları imtihandır, bazıları ders.
Hayat hızla giden ok gibidir, hedefi şaşmaz,
Rüzgârı hesap etmeyi öğrenmen gerek.

Doğruların kaderi hiç değişmez,
Kargaların çöplüğü misafiri sever.
Koyma suyuyla değirmen dönmez,
Laf lafı açar da, para her kalbi açamaz.
Varlığında herkes dost olur da,
Yokluğunda kapını çalan olmaz.

Bir domestos silemez geçmişin kirli izini,
Kılıç kınına kızsa da kesemez.
Kiminin varlığı, kiminin yokluğu koyar,
Kimi giderken, kimi gelirken mutlu eder.
Hazıra dağlar dayanmaz,
Aza kanaat etmeyen çoğu bulamaz.

Yokuşlar sabrı,
İnişler şükrü öğretir insana.
Güneşin kıymeti karanlıkta anlaşılır,
Kıştan sonra gelen bahar,
Sabredenin mükâfatıdır.

Kırılan dal eski gücünü bulmaz,
Kalp bir kez küserse zor ısınır.
Göz gördüğünü unutur da,
Gönül hissettiğini yıllarca saklar.

Yarası derin olanın tebessümü güzel olur,
Acı çekmeyen, merhametin dilinden anlamaz.
Zenginlik kasada değil, vicdandadır,
İnsan edebiyle, söz değeriyle anılır.

Taş yerinde ağırdır,
İnsan duruşuyla değer kazanır.
Kırık saat bile günde iki kez doğruyu gösterir,
Bazen susmak bazen de konuşmak hikmettir.

Diken acıtsada gülü incitmez,
Ömür dediğin,
Bir solukta tükenen,
Bir bakışta başlayan bir hikâyedir.

Dost, kalabalıkta değil, yalnızlıkta belli olur;
Sevda, güzel sözde değil, ağır yükte belli olur.
İnsan, zamanla eskimez;
Herkesin karanlığı kalbindedir
Vicdanla ya büyür insan , yada küçülür.
Herkes kalbinin ekmeğini yer
Ve unutma kimse yaşattığını yaşamadan ölmez oğul..!
28.04.2025 14:21