kaçamaklarımı kent anlıyordu
ala bir siyahlıktı bu nasılsa
damağımda gidişinin burukluğu
yalnızdım ağaçlar asla senleşmiyordu
Nisan akşamında ağlamış oluyordum
doğal ölmelere karnım toktu
yumduğun gözlerinde ölüyor muydum
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta