HAYATA KÜSMÜŞ YOLCUNUN MEKTUBU
Sevgili Hayat,
Sana bu satırları yazarken ellerim titriyor, gözlerimden düşen yaşları kimseye göstermemek için kendimi zor tutuyorum. Belki de sen bunları hiç okumayacaksın; ama bilmeni isterim ki yıllardır içimde biriktirdiğim sessiz çığlıklar, yalnızca sana adanmış bir ağıt gibi.
Ben bir yolcuyum, ama biliyorum… Bu yolculuk geri dönüşsüz. Her adımda biraz daha yorgun, biraz daha kırık, biraz daha küsmüş bir ruh taşıyorum. Çocukluğumdan beri belki de senden çok şey bekledim. Bekledim ki beni koruyasın, sevdiklerimi kollarında saklayasın, hayallerime hayat versin… Ama sen, sessiz ve soğuk, sadece izledin beni…
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta