ben hep gülümseyerek yaşadım dünyayı
gülümseyerek ölüyorum her gün sizlerle
baştan kendime basit bir yüz yakıştırmıştım
rüzgarıyla haşır neşir çıplak bir tepe
ve bir gök olsun istedim yüzümde, mavi, bulutsuz
metin olmaktan başka şansı var mıydı yoksulların
ben oldum işte, oldum ve öldüm
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bir şiirden söz ederken 'öğretici' olduğunu söylemek ne derece doğrudur bilmem. Belki kelimeyi yanlış seçmişimdir onu da bilemiyorum.
Fakat kimi şiirler var ki tam olarak böyle bir etkileri var sanki üzerimde.
Yalnız dünyaya, kendimize, ilişkilerimize 'başka nasıl' bakabileceğimizi söylemekle kalmıyorlar, bu bakışı 'başka nasıl' anlatabileceğimizi de söylüyorlar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta