Orta öğrenim gördüğüm sıralar Türkçe dersimizde bir yazıyı işlemiştik. Yazarı aklımda değil. Yazının çoğu da aklımda kalmadı. Aklımda özü kaldı;
Bir keşiş, insanlardan uzakta ıssız bir alanda inzivaya çekilmişken insanların çirkinlikleri, imansızlıkları onda hayatın yaşamaya değmediği görüşü uyandırmıştı. Ayağa kalktı ve ellerini havaya açtı. Tanrıdan tüm dünyayı helak etmesi için duaya başladı. Kararlıydı ki, duası kabul oluncaya kadar hiç hareket etmeden bu şekilde duracaktı.
Günler geçti, o hep öyle hareketsiz durdu. Bu hareketsiz nesneyi ağaç sanmış olacak ki bir serçe onun avucuna yuva yaptı. Yumurtladı ve kuluçkaya yattı. Yumurtalar açıldı civcivler çıktı. Bu süre zarfında yine keşiş kıpırdamama konusunda kararlılığını sürdürdü. Ama onu buna iten niyet giderek değişti. Bu minik kuşun ve yavrularının korkup kaçmamasıydı artık onu orada tutan.
Civcivler büyüdü ve yaşamın zorlukları ve güzellikleriyle kendileri savaşmak üzere yuvayı terk ettiler.
Tamamını Oku
Yaşamı olduğu gibi görüp algılayabilirsek ve hayallerimize göre yaşamaya çalışmazsak gerçekten güzeldir.
Sevgili kadir baim yine duyralı ve yine sevgi dolu yüreğinizi çıkartmışsınız ortaya.
Kutluyorum kaleminizi ve yüreğinizi. Saygılar yüreğinize
Kuş cıvıltıları ve harika bir müzik eşliğinde , anlatımda geçenleri yaşayarak paylaştığım bir yazılımdı teşekkürler...
Evet, hayat dünyayı sırtımızda taşımayıp, ayaklarımızın altına almayı başardığımız sürece güzel.:)))
Ne güzel bir paylaşım.KUTLUYORUM SİZİ......
Hangi şartlarda olursa olsun,hayat her zaman yaşamaya değerdir.
Yazınız güzel beğeni ile okudum kaleminiz daim olsun,tebrikler
Kadır baba yazınızı buyuk dıkkatle okudum her verdıgınız ornek ınsanın tuylerını urpertıyor gercekden cok onemlı mesajlar dolu cok harıka paylaşım cok teşekkur edıyorum selam ve saygılarımı sunuyorum
selami
Bu şiir ile ilgili 15 tane yorum bulunmakta