Hayât denen yolda, koştum yoruldum
Coşkun sular gibi, taştım duruldum
Gâm keder bilmezdim, ben de tutuldum
Can evimden her gün, bin kez vuruldum
Ömür tezgâhında, sabır dokurken
Gönül dergâhında, aşkı okurken
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta