Kullanmaktan çok eskimiş yıpranmış bir bavulum vardı
Adını “Hayat bavulu” koymuştum,
Yaşadığım neşe ve sevinçlerimi, sıkıntı ve kederlerimi,
Her türlü gam ve kasvetimi işin kolayına kaçmadan, içine yerleştirmiştim.
Unutmamak için özellikle karşımda durmasını istiyordum.
Baktıkça ona geçmişimi, yaşadığım iyi kötü anılarımı, hatırlamak ihtiyacı duyuyordum.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta