Seni tanımadan hayatın tadını bilmiyordum.
Ne güzelmiş yaşamak, hayata sımsıkı sarılmak.
Tüm nefretleri, kabus dolu günleri geride bıraktım.
Her sabah aynaya bakarken ruhsuz birini görürdüm.
Her sabah kalktığımda 'yine mi' derdim.
Şimdi ise bir hedefim var, yepyeni bir insan oldum.
Akşamları yatarken 'acaba sabahı görebilecekmiyim'
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta