Gülmek ağlamayı getirir derler
Çok sevmek aldatılma korkusunu
Saran eller bir gün ya sarmazsa sancısını.
Yalnızken güçlüyüz kimseye ihtiyacımız yok derken
Bir dost omzu ararız başımızı yaslayıp ağlayacak
Sevmekten öte yok derken sevilmek isteriz çocukça
Yüreğimize dokunan bir el, gözlerimize doğan ışık
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
yaşanmışlıklarım beni susturmaya yeltendikçe..
gülmek,ağlamak..ölümle yaşamın..kardeşliği gibi,çok beğendimşiirinizi Sayın Bingöl,saygılarımla.+10
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta