Beyaz bir kağıtta dindiriyordum hasretini. Senin dışında her şey ve herkes bana yabancı.
Yüzüm parmak izlerini arıyor, dudaklarım buselerini.
Saçlarım parmaklarını özlüyor, kulaklarım sesini.
Yine sana bolca hasret var avuçlarımda.
Bu perşembe sabahında sana günaydın deyip öperek uyandırmak varken, uzaktan uzağa "günaydın" demek ne acı.
Oysa buram buram kokuyor hasretin. Artık avutamıyorum hasret bebeklerimi.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta