Hatırlayınca o masum çocuk oyunları oynayan,
O saf umutlarımı,
Hatırlayınca bir tuhaf olurum.
Ne kadar da vicdansız,
Suratsızmış bu hayat,
En somurtkan çocukları güldürdüm ben,
Bir hayat gülmedi.
Ne zaman pamuk helva bulutlara baksam,
Bir tuhaf olurum,
Aklıma, şeker yediğim,
Eski günler gelir.
Ne zaman okula gelmediğim günkü dersler gelince aklıma,
Hani o sıkıntıdan patladığım dersler gelince,
Bir tuhaf olurum.
Ne kadar da çocukmuşum,
Sana çorba pişirip getirmeyi hayal ettiğim günlerde...
Hatırlayınca eskileri,
Anlarım aslında hep çocuk olduğumu
Ve özlerim çocuk olduğum günleri.
Özlemleri toplarım geçmişten
Ve kurumuş çiçek demetleri yaparım,
Seni yaşayınca...
Kayıt Tarihi : 4.7.2000 08:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)