Çok uzaktayım,
Asla olamayacağım yerlerden.
Alıp başımı gitmek istiyorum,
Resmin takılıyor gözlerime aniden.
Zamansız gördüğüm bir düş gibi,
Dönüyorsun üstümde.
Kaygılar sarmış her yanımı,
Kalmadı gücüm, tükendi gitgide.
Kirpiklerimde taşıdığım bulutların
Bu telaşlı halleri
Yaktı kül etti,
Yaşamak yordu bende geçen günleri.
Yaralarını taşıyorum yüreğimde,
Bağrıma taş gibi bastım.
Hatıra yangını bu aşk,
Gölgen hâlâ can yoldaşım.
Hiç var olmamış günlerim,
Hayatımın en büyük dramı.
Tek bir kelime canımı acıtıyor,
Aşkındı o yakan her yanımı.
Gün gelir eğer bir gün dönersen,
Eskimiş derdimi unuttum bilsin.
Bu aşkın üstünden çok zaman geçti,
Geçmişim olmayı başaramadı dersin.
29 Ocak 2024 / Pazartesi / Ankara
Halil KumcuKayıt Tarihi : 25.2.2025 11:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Aşkın hatıra yangını, geçmişin köklerinden beslenir ve her anı, yürekte bir yara bırakır. Zamansız düşler ve yaşanmış acılar, hayatta bıraktığımız en büyük dramın izlerini taşır."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!