Gurbet elde halkım, düşüm elimde
Taşıdım kültürü kendi dilimde
Coşar duygularım sezgi gölümde
Yüzüyorum kulacları atarak
Gönül sıla gezer bende gurbeti
Sofrada gıdamdır köyün hasreti
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Ahh gurbet, ah hasretlik.
Bir çeken...
bir de çektiren bilir.
Sabır dilerim.
Tebrikler kaleme.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta