Uzaktaydın.
Uzaktın bana.
Kalbime gösteremedim seni!
Yoksa yenilir yutulur şey değil
Seni sevmemek!
Bir besleme gibi yanına aldı
Sıcak gözyaşlarımı,
Soğuk kalpli yağmur taneleri.
Gözyaşlarım üşürdü
Yağan yağmurda.
Bulutların üstünde
Uykuya dalan küçük su damlası!
Çocukluk yapma,
Büyü artık!
Dört gözle,
Senin yolunu bekler;
YALNIZLIĞIMLA BESLERİM
Öyle yoğun oluyor ki caddeler,
Kaldırımlarına taşıyor hep yalnızlığımın.
Yoğunluğuna bakmayın,
Issızdır aslında sokaklar.
Birkaç tinerci, biraz boyacı, azıcık marjinal adam.
Çabucak öldürür bu zehir beni,
Tümünü içmeyip yarım mı kalsın?
Sürünüp peşinden aşkımız söyle,
Can çekişir halde yarım mı kalsın?
Koşmasın diye hep, sırtından tutup,
Şarkılar hüzünlü, kalbe vurur hep,
Ağlatır mı bilmem, yeniden beni?
Depreşir mi ateş, sönmüşken acep,
Dumana boğar mı yeniden beni?
Mevsimi geçince, karlar kirlenir,
Akıp gidiyorsun.
Arıyor ellerim, gözlerim
Akıyor sokak boyu.
Senden daha hızlı davranıyor
Kalabalık sokaklar.
Kayboluyorsun.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!